Je eigen rust? Die bungelt vaak onderaan de prioriteitenlijst. Net boven 'de planten water geven' en onder 'de inbox legen'
Er is altijd wel íets dat belangrijker:
Een deadline.
Een vliegtuig te halen.
Een hond met knuffelbehoefte.
Precies daarom ben ik bezig met iets nieuws.
Een meditatie-album vol top-audio’s die je helpen stress kwijt te raken en eindelijk wat liever voor jezelf te zijn.
Ik begon met de eerste opname.
Microfoon aangesloten, laptop opgeladen, thee gezet.
Ik ging zitten, begon met praten, ademde in en toen…
Duwde Kate, mijn labrador, haar natte neus tegen mijn knie.
Of ik haar even wilde aaien.
Terwijl ik haar weg kriebelde, hoorde ik het al: vroemmmmmm.
Een vliegtuig. Laag. Luid. In stereo.
Opnieuw starten.
En toen begon het feest pas echt.
Mijn innerlijke criticus schoof aan met popcorn en commentaar.
Waarom adem je zo hoorbaar?
Waarom diezelfde zin weer?
Waarom wéér zeggen dat mensen naar hun hart mogen luisteren?
Toch bleef ik de meditatie inspreken
Met een hoorbare adem. Mijn stem. Mijn hond op de achtergrond.
Niet ideaal, dacht ik nog. Maar toen realiseerde ik me:
het leven is ook nooit ideaal.
Het is rommelig, luid en onhandig.
Ik hoop dat je deze week een moment vindt waarop je niet hoeft te fixen, verbeteren of volhouden.
Maar gewoon… mag zijn.
Met je rommeltrui. Kruimels op de bank. Gewoon zoals je bent.
Lieve groet,
Lizet
P.S.: Ken je iemand die echt, écht, echtttttt veel meer van zichzelf mag leren houden? Stuur deze pagina dan door.
